¡Síguenos!
RSS Subscríbete vía e-mail
RSSContador de Suscriptores de Winred
BoletinesSuscríbete al boletín
Ya somos más de 34561 suscriptos!
Usuario - - Acceso de Usuarios
Viernes - 19.Abril.2024

Muerte y reflexiones

contenidos / pág.6 contenidos 1 pág.Ordena por
Enviado (12/03/2015) - Enviado por jureme | Autor: jureme
NO DEJES ESPACIO
Ahora señora ya no hay oposición
Ya se ha ido, quien ayer se oponía
Ahora ya puedo hacerte compañía
Y dar vida a tu angustiado corazón.
Hoy eres libre ya no tienes atadura
Es momento, que reinicies tu vida
puedo consolar tu vida entristecida
olvida, a quien esta en la sepultura
No dejes espacio señora en tu cama
sin compañía, te congelaras de frio
tu cuerpo hoy calor nuevo reclama
Escúchalo, tú sigue viviendo señora
si gusta, junta tu cuerpo con el mío
y te calentare, si quieres desde ahora
Enviado (01/12/2011) - Enviado por (para mi amigo Juàn)
Cesò la lucha en tu cansada vida,
te fuiste; y todo fuè inevitable
ya no hubo oportunidad de que te diga
que yo te quise mucho, y que ahora
me siento inconsolable.
No te pude expresar lo que sentìa,
pues la vida pasò, sin detenerse
y la muerte llegò, y no hubo tiempo
de decirte que siempre estarìas
presente en todas mis ideas, y que siempre
tu vivirìas en mis pensamientos.
¿Porquè la vida fuè tan cruel querido amigo?
¿Porque si tu la amabas tanto, te hecho de su lado?
pero tengo el consuelo, de saber que en otro plano
algun dia no muy lejano, yo me reunirè contigo.
Para mì no estas muerto, pues mientras tu sigas
presente en mi vida y en mis pensamientos
tu viviràs en mì, y mientras yo estè viva
seguiremos muy juntos, y estaremos muy contentos
disfrutando siempre de que y...
Enviado (24/10/2011) - Enviado por mcarmenbriones
Constelación de vocales
Podría,
en un giro de sonolescencia azul,
contemplar el misterio
que encierra la verdi-negra “e”;
y mirar sin parpadear al infinito;
y hasta podría interrogar a la “i”,
entre tinieblas
grises-rosadas,
al amanecer.
Pero sólo miro a la “o”,
ese círculo vacío,
entre el principio y fin
del negro más blanco,
del blanco más negro...
Cuando despierto,
mis dedos aprietan
ese mundo creador
de sueños y
entonces me pregunto:
¿ dónde estábas Dios
cuando ella murió?
MyC
Enviado (27/05/2011) - Enviado por MarcosLPGalicia
Diante da fonte,
dos soños treboentos,
a morte pasou ó meu carón,
e chiscoume o ollo.
Diante da fonte,
dos amores nunca nados,
a vida pasou ó meu carón,
e déume un bico.
Co sol nas miñas pestañas,
e co olor da terra presente,
pensei no seu verso,
e se era paralelo ó meu.
Soidade de vida,
cando xa a estou a gozar,
é entón cando me decato,
de que " gozar " é unha palabra moi subxetiva.
( TRADUCCIÓN )
Delante de la fuente,
de los sueños tormentosos,
la muerte pasó a mi lado,
y me guiñó un ojo.
Delante de la fuente,
de los amores nunca nacidos,
la vida pasó a mi lado,
y me besó.
Con el sol en mis pestañas,...
Enviado (22/05/2011) - Enviado por maccouto@hotmail.es

Nada...
Me encuentro
solo
muy solo
tan solo
que no me acompaño
ni a mi mismo
ni a mi alma
voy sin nada
sin cuerpo
sin sueños
sin sentimientos
sin pensamientos
sin placer, sin dolor
sin amor
sin desamor
ni bueno
ni malo
ni soy...
nada.
                           manuel carlos

=+= MUTUA PARTIDA =+=
Autor: JOEL FORTUNATO REYES PEREZ
Como le duele tu muerte
A la mía...
¡Desde aquél día...!
¡Dónde muchos ignoran la vida!
¡Dónde muchos conocen la muerte!
Como le duele mi vida
A la tuya
Noche aquélla... ¡Sin mañana!
Nadies, ignorados... Después
Nadies, conocidos... Antes
¡Cómo iguales...!
A nosotros... A nuestras vidas
¡Cómo distintos!
Pálidos, distantes, transparentes
¡Cómo invisibles!
Muertes y vidas
La tuya... La mía
¡Desde aquél día...!
¡Qué ya muchos, conocemos!
¡Cómo el dolor, duele ignorado!
¿Cómo, cómo... No lo sé?
Sin mañana....
v.03.15:0,616
GestionMax
Novedades   Contacto   buscador   Mapa web   

Uso de cookies

Utilizamos cookies propias y de terceros para mejorar la experiencia de navegación y ofrecer contenidos y publicidad de interés. Al continuar con la navegación entendemos que se acepta nuestrapolítica de cookies. Aceptar